استنامةلغتنامه دهخدااستنامة. [ اِ ت ِ م َ ] (ع مص ) آرمیدن . قرار گرفتن . (منتهی الارب ). بیارامیدن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). || خویشتن را خوابیده نمودن . (منتهی الارب ). خود را بخواب زدن . خواب کردن .
