استوریس
لغت‌نامه دهخدا
استوریس . [ اُ ] (اِخ ) حصنی از اعمال وادی الحجارة در اندلس و آنرا محمدبن عبدالرحمن بن الحکم بن هشام الاموی صاحب اندلس احداث کرد و در نحرالعدو بعمارت آن پرداخت . (معجم البلدان ). مؤلف قاموس الاعلام ترکی گوید: این کلمه بلفظ آستوریا که نام خطه ایست در شمال اسپانیا شباهت دارد و نزد عرب خود این کلمه به اشتوریش معروف بوده ، شاید اصلاً بنام قلعه ٔ اشتوریش خوانده میشده است . و رجوع به استوریاس شود.
