استیبال

استیبال . [ اِ ] (ع مص ) ناگوارد شمردن جای را. (منتهی الارب ): استوبل فلان الارض ؛ استوخمها و لم توافقه فی بدنه و ان کان محبّاً لها. (اقرب الموارد). ناموافق آمدن هوای جایی باکسی . (زوزنی ). ناموافق آمدن هوا و هرچه باشد. ناموافق یافتن . || بگشن آمدن گوسفند. (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). نر طلبیدن گوسپند ماده . گشن خواه گردیدن گوسپند: استوبلت الغنم . (منتهی الارب ).