استیصاء

استیصاء.[ اِ ] (ع مص ) وصیت پذیرفتن . اندرز پذیرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || اندرز کردن . || این کلمه معنی دیگری دارد غیر آنکه در لغت نامه هاست . و فی الحدیث : استوصوا بالنساء خیراً فانهن عوان عندکم . و در نامه ای که ابویعقوب یوسف بن یحیی المصری البویطی از زندان به ربیع نویسد آمده است : فاذا قرأت کتابی هذا فاحسن الخلق مع اهل حلقتک و استوص بالغرباء خاصة خیراً. (ابن خلکان ج 2 ص 518 س 4).