استیقاع

استیقاع . [ اِ ] (ع مص ) چشم داشتن بوقوع چیزی . (منتهی الارب ). انتظار. (زوزنی ). چشم داشت چیزی را. || ترسیدن . (منتهی الارب ). || هنگام تیز کردن رسیدن شمشیر را. (منتهی الارب ).