اسرنداءلغتنامه دهخدااسرنداء. [ اِ رِ ] (ع مص ) غالب آمدن بر کسی . (از منتهی الارب ). اعتلاء. غلبه . || غلبه کردن خواب بر مردم و جز آن . (زوزنی ). || بلند گردیدن . (منتهی الارب ).