اسفا

اسفا. [ اَ س َ ] (ع صوت ) بمعنی وااندوه ! الف درآخر این لفظ برای ندبه است . (غیاث ). دریغ! دریغا!
- اسفاگوی ؛ دریغاگوی :
فراق تو اسفاگوی کرد خلقی را
بدان سبب که ز یوسف بسی تو خوبتری .

سوزنی .