اسفراینی
لغتنامه دهخدا
اسفراینی . [ اِ ف َ ی ِ ] (اِخ ) (قاضی ...) بهاءالدین . کریمی سمرقندی شاعر را در حق وی مدحی است و قاضی چون حق او نشناخت کریمی این قطعه بدو فرستاد:
زهی چو آتش پنبه شده نشانه ٔ دیدار [ کذا ]
ترا تبش نه و انگشت نه مگر که فروغ
دروغ گوید هر کو ترا ثنا گوید
منت بگفتم و نشناختم دریغ دروغ .
زهی چو آتش پنبه شده نشانه ٔ دیدار [ کذا ]
ترا تبش نه و انگشت نه مگر که فروغ
دروغ گوید هر کو ترا ثنا گوید
منت بگفتم و نشناختم دریغ دروغ .
(لباب الالباب ج 2 ص 368).