اسفند

اسفند. [ اِ ف َ / ف ِ ] (ع اِ) می . (منتهی الارب ). خمر. شراب . جوالیقی گوید: الاسفَنْط و الاسفِنْط و الاسفَنْد و الاسفِنْد؛ اسم من اسماء الخمر. و روی لی عن ابن السکیت انه قال : هو اسم بالرومیةمعرّب ، و لیس بالخمر، و انّما هو عصیرُ عنب . قال : ویسمی اهل الشام الاسفنط «الرساطون »، یطبخ و یجعل فیه افواه ثم یُعتّق . و روی لنا عن ابن قتیبة «الاسفنط» و «الاسفند» الخمر و قال ابن ابی سعید: «الاسفنط» و «الاصفند». قالوا: هی اعلی الخمر و اصفاها. قال الاعشی :
و کأن ّ الخمر العتیق من الاسَ
َفنط ممزوجة بماء زلال
باکرتها الاغراب فی سنةالنو-
م فتجری خلال شوک السیال .
(المعرب جوالیقی چ احمد محمد شاکر 1361 هَ . ق . ص 18 ، 19). رجوع به اسفنطشود.