اسماء

اسماء. [ اِ ] (ع مص ) نام کردن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). نام نهادن : اَسْماه ایاه و به . || بلند کردن . || بجانب سماوه رفتن . (منتهی الارب ). بناحیت سماوه رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || گشادن . باز کردن . نهادن ، چنانکه دری را در کویی یا صحنی . آویختن در: الی ان صرنا الی درب قد اسماه بناحیة باب الشام . (ابی العباس محمدبن طاهربن محمدبن عبداﷲبن طاهر، از معجم الادباء یاقوت چ مارگلیوث ج 2 ص 133 س 15) .