اسم ذاتلغتنامه دهخدااسم ذات . [ اِ م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسم چون قائم بذات باشد و وجود آن وابسته به دیگری نبود آنرا اسم ذات نامند: جامه ، نامه ، مرد، زن ، پسر، بلبل ، باغ ، پیل . و آن مقابل اسم معنی است . رجوع به اسم معنی شود.
