اسودلغتنامه دهخدااسود. [ اَ وَ ] (اِخ ) ابن دُهَیْم . شاعریست . او راست :و لما رأیت الشیب عیب بیاضه تشببت و ابتعت الشباب بدرهم .(عیون الاخبار ابن قتیبة ج 4 ص 51).