اسوکا

اسوکا. [ اَ ] (اِخ ) اشوکا. پادشاه هند. وی از سال 263 تا 226 یا 260 تا 223 ق . م . سلطنت کرد. و مروج دین بودا بود. کتیبه ای از این پادشاه به دست آمده که وفات بودا از آن به سال 480 ق . م . مستفاد می شود. دین بودا در عهد این پادشاه مقتدر از حدود هند تجاوز و به واسطه ٔ مبلغین از شمال غربی تا کشمیر و قندهار و کابل نفوذ کرد و متدرجاً به سواحل جیحون رسید.(یشتها تألیف پورداود ج 2 صص 29-30). و رجوع به ایران در زمان ساسانیان ترجمه ٔ رشید یاسمی ص 21 شود.