اشبعلغتنامه دهخدااشبع. [ اَ ب َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از شبع و شبعان . مشبعتر. سیرتر در رنگ : و کل ما کان لونه اشبع و طعمه اظهر و رائحته اذکی فهو اقوی فی بابه . (کتاب دوم قانون ابوعلی ص 152 س 18).
