اشبیختنلغتنامه دهخدااشبیختن . [ اِ ت َ ] (مص ) پاشیدن . (غیاث ).پاشیدن اعم از آنکه آب باشد یا چیزی دیگر. (مؤید الفضلاء). رجوع به اشپیختن و اشبوختن و اشپوختن شود.
