اشنو
لغت‌نامه دهخدا
اشنو. [ اِ ن َ / نُو/ اُ ن َ / نُو ] (نف مرخم ) مخفف اشنوا :
چون زبان از نیک و بد بربسته شد
هم ز اشنو هم ز گویا ایمنیم .
و رجوع به اشنوا و شنوا و اشنودن و شنودن و شنیدن شود.
چون زبان از نیک و بد بربسته شد
هم ز اشنو هم ز گویا ایمنیم .
عطار.
و رجوع به اشنوا و شنوا و اشنودن و شنودن و شنیدن شود.
