اشنودنیلغتنامه دهخدااشنودنی . [ اِ دَ / اُ دَ ] (ص لیاقت ) لایق شنودن . قابل اصغا : نه بنوشتنی بد نه بنمودنی نه برخواندنی بد نه اشنودنی .فردوسی .