اشهب بجلی

اشهب بجلی . [ اَ هََ ب ِ ب َ ج َ] (اِخ ) اشهب بن بشر بجلی . (متوفای 38 هَ . ق . / 658م .) یکی از رئیسان قبایل در صدر اسلام بود و به دلاوری شهرت داشت . وی پس از واقعه ٔ نهروان با 180 تن بمخالفت با علی بن ابیطالب (ع ) برخاست و اصحاب علی (ع ) درجرجرایا (بین واسط و بغداد) با او پیکار کردند و اشهب و همراهانش کشته شدند. نسبت او به بجیله از تیره های یمن قبیله ٔ معد است . (از اعلام زرکلی ج 1 ص 120).