اشپشهلغتنامه دهخدااشپشه . [ اِ پ ِ ش َ / ش ِ ] (اِ) اشپش . رجوع به اشپش شود : آنکه در انبار ماند و صرفه کرداشپشه و موش حوادث پاک خورد.مولوی .