اشکوری

اشکوری . [ اِ ک َ وَ ] (اِخ ) سیدحسین گیلانی اشکوری . از فقیهان بود. در 14سالگی از اشکور گیلان به قزوین رفت و ادبیات و فقه و اصول را از محضر استادان آن شهر بیاموخت و مدتی از حوزه ٔ درس سیدعلی قزوینی محشی قوانین استفاده کرد. آنگاه به نجف رفت و در محضر حاج میرزا حبیب اﷲ رشتی و آخوند ملاکاظم خراسانی و سیدکاظم یزدی تلمذ کرد و سپس به تدریس بپرداخت و حاشیه ای بر مکاسب شیخ مرتضی انصاری و حاشیه ٔ دیگری بر کفایةالاصول آخوند ملاکاظم بنوشت و سرانجام در 13 شوال 1349 هَ . ق . در کاظمین درگذشت . جنازه ٔ وی به نجف نقل شد و در حجره ٔ آخری سمت قبله ٔ صحن مقدس حضرت امیرالمؤمنین (ع ) جنب قبر میرزا محمدعلی رشتی مدفون گردید. (از ریحانة الادب ج 1 ص 79).