اشکیل چشم

اشکیل چشم . [ اِ ل ِ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دوایی است که آنرا عوسج گویند. اگربرگ آنرا بکوبند و آب آنرا بگیرند و هفت روز در چشم چکانند، سفیدی چشم را که بهم رسیده باشد زایل کند. (برهان ) (هفت قلزم ) (آنندراج ). عوسج . (فهرست مخزن الادویه ). حُضَض . (منتهی الارب ). و رجوع به اشکیل شود.