اصبحی
لغتنامه دهخدا
اصبحی . [ اَ ب َ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن ابی بکربن محمدبن منصور اصبحی ، فقیه یمانی . (632 - 691 هَ . ق . / 1234 - 1292 م .) نخست ساکن یکی از قرا بودو آنگاه به اب (در یمن ) رفت . او راست : المصباح ، مختصریست در فقه . الفتوح فی غرایب الشروح . الاسراف فی تصحیح الخلاف و جز اینها. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 870).