ترجمه مقاله

اصبرة

لغت‌نامه دهخدا

اصبرة. [ اَ ب ِ رَ ] (ع اِ) علی الجمع، گوسپندان و شترانی که بامداد به چرا روند و شبانگاه بازآیند و به سفر نروند. واحد ندارد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). من الغنم و الابل ، التی تروح و تغدو و لاتعزب . و لاواحد له . (قطر المحیط) (اقرب الموارد). و در تاج العروس چنین است : من الغنم و الابل ، التی تروح و تغدو علی اهلها و لاتعزب عنهم .
ترجمه مقاله