اصبهبذیلغتنامه دهخدااصبهبذی . [ اِ ب َ ب َ / ب ُ ] (ص نسبی ) منسوب به اسپهبذ. رجوع به اسپهبذ و اصبهبذ و الجماهر بیرونی ص 70 شود.