اصحاب دولت
لغتنامه دهخدا
اصحاب دولت . [ اَ ب ِ دَ / دُو ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کسانی که دارای دولت و مکنت باشند. (ناظم الاطباء). خداوندان ثروت . توانگران . ثروتمندان . اغنیا. داراها. متمکنان :
ما خوشه چین خرمن اصحاب دولتیم
باری نگه کن ای که خداوند خرمنی .
و رجوع به صاحب دولت شود.
ما خوشه چین خرمن اصحاب دولتیم
باری نگه کن ای که خداوند خرمنی .
سعدی (طیبات ).
و رجوع به صاحب دولت شود.