اصحاب سمرة
لغتنامه دهخدا
اصحاب سمرة. [ اَ ب ِ س َ م ُ رَ ] (اِخ ) کسانی که با پیامبر در زیر درخت سبز بیعت کردند، چنانکه در قرآن کریم آمده است : لقد رضی اﷲ عن المؤمنین اذ یبایعونک تحت الشجرة. (18/48). و ابوالفتوح در تفسیر آن آرد: حق تعالی گفت راضی شد خدای تعالی از مؤمنان چون با تو بیعت کردند در زیر درخت . گفتند درخت سمره بود.(تفسیر ابوالفتوح چ قمشه ای ج 9 ص 14). و رجوع به همان صفحه تا ص 150 و امتاع الاسماع ج 1 ص 407 و 291 شود.