اصرابلغتنامه دهخدااصراب . [ اِ ] (ع مص ) دادن و شیر ترش خورانیدن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). اصراب مال کسی را؛ دادن مال را به وی . (ناظم الاطباء). اصراب مال به کسی ؛اعطای آن به وی . (قطر المحیط) (از اقرب الموارد).
