اصر

اصر. [ اَ ] (ع اِ) اِصْر. اُصْر. عهد. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) (آنندراج ). پیمان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زنهار. (مهذب الاسماء) : و اخذتم علی ذلکم اصری . (قرآن 81/3)؛ و عهد من بستدید بر آن . || بار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گرانی . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 12) (مهذب الاسماء). سنگینی . ثقل .(از اقرب الموارد) (قطر المحیط). || بار گران : و لاتحمل علینا اصراً. (قرآن 286/2)؛ و بار مکن بر ما بار گرانی را. و یضع عنهم اصرهم . (قرآن 157/7)؛ و فرومی نهد از ایشان بار گرانشان را. اصار. (قطر المحیط). رجوع به اصار شود. || گناه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). ذنب . و اصل آن ثقیل است . (قطر المحیط). ذنب . (اقرب الموارد). ج ، آصار. (مهذب الاسماء). ج ، آصار، اِصران . (ناظم الاطباء).