اصفهانی

اصفهانی . [ اِ ف َ ] (اِخ ) ابوالقاسم حسین بن محمد(بن مفضل )بن محمد، معروف به راغب اصفهانی (متوفای 502هَ . ق .) که سیوطی وی را مفضل بن محمد راغب اصفهانی نامیده است ، از لغویان و ادیبان و محدثان بود و در اخلاق و حکمت و کلام و تفسیر نیز دست داشت . او راست : تفصیل النشأتین و تحصیل السعادتین (در نوادر). الذریعة الی مکارم الشریعة (در تصوف ). محاضرات الادباء و محاورات الشعراء و البلغاء. مفردات فی غریب القرآن (لغت ). مقدمةالتفسیر (تفسیر قرآن کریم ). و رجوع به راغب و حسین و معجم المطبوعات و تاریخ گزیده ص 806 شود.