اصل پاکلغتنامه دهخدااصل پاک . [ اَ ] (ص مرکب ) اصیل . بااصل . نجیب . باگهر : با مردم اصل پاک و عاقل آمیزوز نااهلان هزار فرسنگ گریز. خیام .و رجوع به اصل شود.
