اصل

اصل . [ اُ ص ُ ] (ع اِ) ج ِ اصیل . (اقرب الموارد). || ودر این شعر اُصُل بمعنی مفرد آمده است :
یوماً بأطیب منها نشر رائحة
و لا بأحسن منها اذ دنا الاُصُل .

اعشی (از تاج العروس ).

و رجوع به اصیل شود.