اصیصةلغتنامه دهخدااصیصة. [ اَ صی ص َ ] (ع اِ) خانه های با هم نزدیک و مجتمع اندر یک جا. (منتهی الارب ). خانه های با هم نزدیک ، یقال : هم اصیصة واحدة؛ ایشان مجتمعاند و یک جا میباشند. (ناظم الاطباء).
