اضبیکاک

اضبیکاک . [ اِ ] (ع مص ) برآمدن گیاه ، یقال : اضبأکّت الارض ؛ ای خرج نبتها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به اضبئکاک شود.