اطاشةلغتنامه دهخدااطاشة.[ اِ ش َ ] (ع مص ) کژ کردن تیر را از هدف . (از اقرب الموارد). به یک سو انداختن تیر را از نشانه و مایل گردانیدن از آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بچسبانیدن تیر از نشانه . (تاج المصادر بیهقی ).
