اطلاق فرمودنلغتنامه دهخدااطلاق فرمودن . [ اِ ف َ دَ ] (مص مرکب ) اطلاق کردن . رها کردن . فروگذاشتن : شهوات و نهمات را طلاق داده بود و محظورات و محرمات را اطلاق فرموده . (سندبادنامه ص 32). رجوع به اطلاق و اطلاق کردن شود.
