اطماحلغتنامه دهخدااطماح . [اِ ] (ع مص ) برداشتن و بلند کردن نگاه را. یقال : اطمح البصر اطماحاً. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ). چشم برداشتن . (تاج المصادر بیهقی ). اطماح بصر؛ برداشتن آن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).
