اطم

اطم . [ اَ طَ ] (ع مص ) خشم گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || منضم گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). انضمام . (از ذیل اقرب الموارد). || مبتلا شدن بعلت اُطام . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مبتلا گشتن انسان و شتر به بیماری اطام که حبس بول و پشگل است از درد. (از ذیل اقرب الموارد). || گزیدن چنانکه دست خود را. (منتهی الارب ).