اطیاف

اطیاف . [ اِطْ طیا ] (ع مص ) رفتن . || و عبارت لسان العرب چنین است : فروافکندن آنچه در درون کسی است . (از اقرب الموارد). فروانداختن آنچه در اجواف کسی است . (از متن اللغة). پلیدی انداختن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || به حاجتگاه شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). به قضاء حاجت شدن . (تاج المصادر بیهقی ). || تطییف . (زوزنی ). رجوع به تطییف شود.