اظالیفلغتنامه دهخدااظالیف . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ اُظلوفَة. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (از متن اللغة) (منتهی الارب ). ج ِ اظلوفة، زمین که در وی سنگهای تیز باشد، گویا سرشت آن سرشت کوه است . (آنندراج ). و رجوع به اظلوفة شود.
