اعتبار افتادن

اعتبار افتادن . [ اِ ت ِ اُ دَ ] (مص مرکب ) ارزش و ارج یافتن :
از این مطلع که در تشبیه کلکش در خط آوردم
بر ابنای زمانم تا قیامت اعتبار افتاد.

بدر چاچی (از ارمغان آصفی ).

رجوع به اعتبار شود.