اعتناف

اعتناف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) کراهت داشتن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کراهت داشتن از چیزی . (آنندراج ). || بدرشتی فراگرفتن کار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بدرشتی فراگرفتن کار را. (ناظم الاطباء). بعنف فراگرفتن بکاری . (تاج المصادر بیهقی ). بعنف گرفتن کار را. (از اقرب الموارد). || شروع نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء). آغاز کردن چیزی را و به پیشواز رفتن . مانند «ائتنف » و از لغت تمیم است . (از اقرب الموارد). || نادانستن کاری را یا نادانسته آمدن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نادانستن کاری را یا نادرست آمدن آنرا. (آنندراج ). چیزی را ندانستن یانادانسته به آن دست یازیدن . (از اقرب الموارد). || ناخوش داشتن طعام و جای را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). کراهت داشتن از طعام و جای . (از اقرب الموارد). ناخوش آمدن جای . (تاج المصادر بیهقی ). || گیاه ستور ناچریده چرانیدن . (آنندراج ). گیاه ستور نارسیده چرانیدن . (منتهی الارب ). چرانیدن ستور گیاه نارسیده را. (ناظم الاطباء). چرانیدن گیاه با اول باران روئیده . (از اقرب الموارد). || از جایی بجایی برگردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). از جایی بجای دیگر گردیدن . (از اقرب الموارد). || ناموافق آمدن زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). موافقت نداشتن کسی یا زمین . (از اقرب الموارد). || (اِمص ) کراهت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).