اعجاز

اعجاز. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عَجز. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). ج ِ عَجز، عُجز و عِجز. (منتهی الارب ). ج ِ عَجز، عُجز، عِجز، عَجُز و عَجِز، بمعنی مؤخرهر چیز و مؤنث و مذکر در وی یکسان بود. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). و رجوع به مفردهای کلمه شود. || اعجازالنخل بیخهای خرمابنان . (از منتهی الارب ). ریشه های درخت خرما. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || رکوب الرجل فی الطلب اعجازالابل ؛ مرتکب خواری و سختی گردیدن و صبر نمودن بر تکلیف و مشقت و بر محرومی از حق خود و تقدم دیگری بر وی و کوشش کردن در طلب چیزی . یقال : رکب فی الطلب اعجازالابل ؛ مرتکب خواری و سختی گردید و... (از منتهی الارب ).