اعداشکن

اعداشکن . [ اَ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) شکننده ٔ دشمن . آنکه خصم در هم شکند :
دین پرور و اعداشکن
روزی ده و دشمن فکن .

ناصرخسرو.