اعذبةلغتنامه دهخدااعذبة. [ اَ ذِ ب َ ] (ع اِ) ج ِ عذاب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ عذاب ، بمعنی هر چیز که بر انسان سخت آید و او را از مقصود بازدارد. (از اقرب الموارد).
