اعسریسر

اعسریسر. [ اَ س َ ی َ س َ ] (ع ص مرکب ) آنکه به هر دو دست برابر کار کند. فان عمل بالشمال فهو اعسر و المؤنث عسراء. عسرأیسرة مؤنث و لایقال : اعسرایسر. (منتهی الارب ). آنکه به هر دو دست کار کند.(آنندراج ) (دهار). آنکه بر دو دست کار کند و اگر بادست چپ تنها کار کند او را اعسر گویند. (ناظم الاطباء). چپ و راست . (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). آنکه بهر دو دست کار کند، و اگر با دست چپ کار کند او را اعسر گویند که مؤنث آن عسراء است . و «اعسرأیسر» و «عسرأتسرة» نگویند. (از متن اللغة). آنکه بهر دو دست برابر کار کند. (یادداشت مؤلف ): و عمر، اعسریسر بوده ، خالد او را اعسر خواندی و ایسر نگفتی و نیز تصغیر کردی چون او بودی ، گفتی اُعیسر. (ترجمه ٔ طبری بلعمی ).