اعناب
لغت‌نامه دهخدا
اعناب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عِنَب . انگورها. (آنندراج ). ج ِ عِنَب . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) (ناظم الاطباء). ج ِ عِنَب ، میوه ٔ درخت مو.و یکی ِ آن عِنَبَة. (از اقرب الموارد) :
سیاه خانه و غیلان سرخ بر دل من
حریف رضوان بود و حدائق اعناب .
|| ج ِ عِنَبَة، یعنی یک دانه ٔ انگور و جمع بر این وزن نادر است . (از منتهی الارب ).
سیاه خانه و غیلان سرخ بر دل من
حریف رضوان بود و حدائق اعناب .
خاقانی .
|| ج ِ عِنَبَة، یعنی یک دانه ٔ انگور و جمع بر این وزن نادر است . (از منتهی الارب ).
