اعهاد

اعهاد. [ اِ ] (ع مص ) مبرا و مأمون ساختن کسی را از چیزی : انا اعهدک من اباقه اعهاداً. (منتهی الارب ). انا اعهدک من اباق هذا العبد اعهاداً؛ من ترا از گریختن این برده مبرا و مأمون میسازم . (ناظم الاطباء). مبرا ساختن از چیزی : اعهده منه ؛ بَرأه . (از اقرب الموارد). مأمون ساختن . (از اقرب الموارد). || پذیرفتار امری شدن : اعهدک من الامر. (منتهی الارب ). پذیرفتار کاری شدن و تعهد آن کردن . (از ناظم الاطباء). تکفل کاری کردن . یقال : «اعهدک من اباق هذا العبد»؛ ای ابرئک و اُمنک و اعهدک من هذا الامر ای اکفلک . (از اقرب الموارد).