اعیا

اعیا. [ اَ ] (ع ن تف ) درمانده تر. (از المزهر ص 298).
- امثال :
اعیامن باقل و هو رجل من ایاد و قیل من ربیعه ...(المزهر ج 1 ص 298).
اعیا من ید فی رحم .