اغراز
لغت‌نامه دهخدا
اغراز. [ اِ ] (ع مص ) گیاه غرز رویانیدن زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گیاه غرزدار شدن وادی : اغرز الوادی ؛ صار ذاغرز فهو مغرز ای منبت الغرز. (از اقرب الموارد). || بسیار یز گردیدن زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || فروکردن چیزی در زمین : اغرز فلان الشی ٔ بالارض . (از اقرب الموارد).
