اغیف

اغیف . [ اَ ی َ ] (ع ص ) نرم و نازک اعضا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || گردن کج کرده از نزاکت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). اَغیَد در همه ٔ معانی . (از اقرب الموارد). رجوع به اغید شود. || عیش اغیف ؛ زیست فراخ با ناز و نعمت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زندگی فراخ . (از اقرب الموارد). || شجر اغیف ؛ شاخ نرم و نازک . (از اقرب الموارد): شجر اغیف و غیفانی ؛ یمؤد. (اقرب الموارد).